Yanımda olaydın kaş

Pəncərədən
     yağan yağışa baxıram;
damlalar yerə düşüb dağılır-
        bir aşiqin oxu daşa dəydiyi kimi...
Mən isə darıxıram:
               ürəyim sıxılır,
       Yanımda olaydın kaş...
Mənim gözlərimdən yaş,
            pəncərədən yağış süzülür...
          Qəlbim çox üzülür!
Sənsiz mənə çətindir,
   Qəfil qapını aç,
                 içəri gir!..
Nə qədər xəyal qurmaq olar..?
Nə qədər bir şeyi düşünüb,
    beyni yormaq olar!..

Ən gözəl hisslərim,
        arzularım sənədir...
Həyatımda baş verənlər isə
                   istəklərimin əksinədir.
Bu yağışlı gün...
     necə də soyuqdur:
üşüyürəm...
Çünki otağımın istisi yoxdur;
                sənsizlikdən üşüyürəm.
Otağımı,
     Yatağımı
            İsidən sənsən...
Mənim soyuq sözlərimi də
                eşidən sənsən.
Qəlbimdə bambaşqadır yerin
                          çoxdur dəyərin.
Sənsiz ömür
      Ömür deyil!
Bunu bil!..