Yazıb söyləməklə bitəsi deyil

Bu şeirin tarixçəsi belədir: Sazda ifasını sevdiyim və hərdən dinləməyə yanına getdiyim bir dostum var idi – Qurbanov Bəxtiyar. Gədəbəydən olan bu dostum saz ifa etməklə yanaşı, ara-sıra cızmaqara da edər – nəsə yazardı. Ən sevdiyim mahnı bu idi: “Harda olsan gələrəm, təki sən səslə məni”.  Sazda çox gözəl səslənir bu mahnı. Bir gün söhbət əsnasında bu dünyadan və haqsızlıqdan danışdı. Sonra mən bundan təsirlənib bu şeiri yazdım.

Görürəm ürəyin doludur, qardaş,

Yanıb göynəməklə gedəsi deyil.

Hər dərdə dözürük – bağrımızda daş,

Yazıb söyləməklə bitəsi deyil.

Haqqımız danılır, biz göz yumuruq,

Fağırın, yazığın üstə cumuruq.

Çox şey istəyirik, çox şey umuruq,

Yazıb söyləməklə bitəsi deyil.

O buna, bu ona edir paxıllıq,

Hər yerdə cücərir, bitir paxıllıq.

Paxılın içini didir paxıllıq,

Yazıb söyləməklə bitəsi deyil.

Çirkaba batdıqca batır insanlar,

Haramı halala qatır insanlar.

Vicdanı, namusu satır insanlar,

Yazıb söyləməklə bitəsi deyil.

Yaradan yaşatsa, yüz il də bizi,

Belə öyrədiblər əzəldən bizi..

Düzəltsə o dünya düzəldər bizi,

Yazıb söyləməklə bitəsi deyil.

Zamir Erkin Agazade